Horror-trip deel 2

De weg van Edfu naar Aswan, slingert zich langs de Nijl en is de enige verbindingsweg richting Aswan. Stel je een verouderde rijksweg voor bij ons, en je hebt een redelijk beeld van de weg. Vervolgens wordt deze weg bevolkt door allerlei soorten voertuigen. Van fiets tot vrachtauto en van ezelkar tot tuktuk. Dus het was een hele uitdaging. Eenmaal onderweg bleek ook nog eens dat de revolutie van januari in Caïro, hier nog steeds zijn echo had. We zijn dan ook een paar keer van de hoofdweg moeten afwijken, omdat deze geblokkeerd werd door protesterende Egyptenaren. En dit waren momenten dat je je echt ging afvragen of we onze bestemming nog wel zouden bereiken. Het was op gegeven ogenblik zelfs zo erg, dat we een alternatieve route via een vuilnisbelt moesten nemen. Ik heb hier maar foto's van gemaakt. Niet vanwege de culturele waarde, maar gewoon om te bewijzen dat we niet gelogen hebben, want het klinkt en was ongeloofwaardig. In elk geval toch aangekomen in Aswan, en toen was het tijd voor de lunch. We reden richting Nijl, waar een bootje klaar lag welk ons de Nijl overzette naar het restaurant. Dit lag namelijk op een eilandje midden in de Nijl. Geweldige locatie en heerlijke keuken. Het was een Nubisch restaurant en zij serveerden hun eigen versie van tajin. Nou we hebben genoten kan ik zeggen. Na de lunch weer de Nijl over en met de auto naar de Grote Dam van Aswan. Ook dit bleek weer geen sinecure. Bij de oprit van de dam werden we weer tegengehouden door protesterende en nu ook vechtende demonstranten, onder het wakende oog van bewapende militairen en tanks. Dat was toch wel even slikken. Maar gelukkig bleef onze gids hier heel rustig onder en loodste ons via opnieuw wat omwegen toch de dam op. Als we het al hebben over bouwkundige staaltjes in de oudheid, dan moet ik toch wel stellen dat de Aswandam hier niet voor onder doet. Ik bespaar jullie de details, maar wanneer je boven op de dam staat, met aan de ene zijde de Nijl en aan de andere kant het Nassermeer (het op 1 na grootste kunstmatige meer ter wereld), dan voel je je heel erg klein en kun je niet anders dan respect hebben voor hetgeen daar gerealiseerd is. Na het bezoek aan de dam gingen we verder richting het eiland Philae en het tempelcomplex wat hier op staat. Maar dat is weer een nieuw verhaal, in deel 3 van deze blog.